Rozmowa o drzewach

"Co to za czasy, kiedy rozmowa o drzewach jest prawie zbrodnia, bo zawiera w sobie milczenie o tylu niecnych czynach" - to zdanie z wiersza Bertolta Brechta Do potomkow stalo sie po 1945 roku powodem bodaj najdluzszej i najoryginalniejszej debaty w dziejach literatury niemieckojezycznej. Zainspirowala do udzialu cala rzesze poetow, a ze wzgledu na swoja forme nie ma sobie podobnych: dyskutanci mowia bowiem wierszem. Z wierszy zas wynikla mapa dyskursow, jaka w ciagu kilku dziesiecioleci powojennych wyrysowali czytajacy Brechta poeci, miedzy innymi ci, o ktorych mowa w tej ksiazce: Heiner Müller, Hans Magnus Enzensberger, Paul Celan, Günter Eich, Reiner Kunze, Erich Fried, Michael Krüger, Walter Helmut Fritz, Peter Huchel, Rudolf Peyer, Johannes Bobrowski, Rose Ausländer, Erika Burkart i Gregor Laschen. Sa na tej mapie rozne stany skupienia: filozofia, teologia i estetyka, swiadomosc epoki kontestacji i postkontestacji na zachodzie Niemiec i mysl dysydencka w Niemczech wschodnich, historiozofia i poetologia. Sa zwiazki intertekstualne, szczypta komparatystki i refleksja okoloprzekladowa. Andrzej Kopacki (1959), filolog, pracuje na Uniwersytecie Warszawskim i w redakcji "Literatury na Swiecie". Napisal kilka ksiazek poetyckich i eseistycznych. Jest autorem wielu przekladow z literatury niemieckojezycznej.