Portrety Uczonych

Tom pierwszy "Portretow Uczonych" zawiera eseje biograficzne poswiecone 51 wybitnym profesorom dzialajacym lub rozpoczynajacym swa dzialalnosc na UW w latach 1816-1915. Warto zaznaczyc, ze w latach 1870-1915 zaborca ustanowil Cesarski Uniwersytet Warszawski, w ktorym zdecydowana wiekszosc profesorow stanowili Rosjanie. Ta rosyjskojezyczna uczelnia byla bojkotowana przez znaczna czesc polskiej mlodziezy. Nie mozna jednak przemilczec faktu, ze niektorzy rosyjscy profesorowie byli wybitnymi uczonymi. Dlatego tez w niniejszym tomie znalazly sie takze teksty poswiecone wyrozniajacym sie profesorom-Rosjanom. Czesc tekstow powstala specjalnie na potrzeby Monumentow, wiele bylo pisanych przez bliskich wspolpracownikow danego uczonego, niektore sa przedrukami wczesniejszych publikacji. Zamierzeniem redaktorow naukowych nie bylo stworzenie zbioru zwiezlych biogramow typu slownikowego, lecz przyblizenie zainteresowanym czytelnikom najwybitniejszych postaci srodowiska uniwersyteckiego - stad teksty zarowno eseistyczne czy wspomnieniowe, jak i bardziej naukowe, obudowane odnosnikami i przypisami. Przy kazdym eseju zamieszczono takze standardowy biogram encyklopedyczny. Trzy tomy "Portretow Uczonych" (podzielone na szesc czesci) zawieraja teksty o wybitnych uczonych - profesorach Uniwersytetu Warszawskiego, ktorych dzialalnosc naukowa, praca dydaktyczna i organizacyjna pozostaly w pamieci szeroko pojmowanego srodowiska naukowego. Bohaterowie esejow sa zwiazani ze wszystkimi dziedzinami nauki reprezentowanymi na Uniwersytecie Warszawskim: humanistycznymi, spolecznymi, scislymi, przyrodniczymi, medycznymi i artystycznymi. Wybor nie byl latwy i wymagal wielu konsultacji. Warto zaznaczyc, ze lista uczonych ograniczona jest do osob niezyjacych.