Polskie firmy transportowe a niemiecka placa minimalna w swietle prawa Unii Europejskiej

Od poltora roku utrzymuje sie stan niepewnosci prawnej w sprawie stosowania niemieckiej ustawy o placy minimalnej (MiLoG) do pracownikow branzy transportowej, bardzo grozny dla przedsiebiorstw tego sektora, zakotwiczonych w Polsce. Faza wstepna postepowania wszczetego przeciwko RFN przez Komisje Europejska przeciaga sie nad miare, swiadczac nie tylko o braku porozumienia w sprawie zmian w MiLog, ktore odpowiadalyby wymogom prawa unijnego, lecz rowniez o rozbieznosciach w samym kolegium Komisji oraz miedzy instytucjami unijnymi i panstwami czlonkowskimi Unii. Tymczasem kolejne zamozne panstwa czlonkowskie UE (ostatnio Francja) wprowadzaja rozwiazania analogiczne (a nawet ostrzejsze) do niemieckiej ustawy MiLoG, a Komisja Europejska przedklada (na poczatku marca br.) inicjatywe legislacyjna, nakierowana na nowelizacje dyrektywy 96/71/WE o pracownikach delegowanych, proponujac wprowadzic mutacje zasady: "taka sama placa za taka sama prace, w tym samym miejscu". Zamierzeniem autorow niniejszej ksiazki bylo poddanie analizie zasadniczych prawnych aspektow tego problemu, glownie z uwzglednieniem regulacji unijnych, ukazanie potencjalnych nastepstw gospodarczych i spolecznych ustanowienia wymogu placy minimalnej w odniesieniu do operacji transportowych. Autorzy podejmuja tez problem statusu pracownikow delegowanych, z uwzglednieniem ostatniej inicjatywy legislacyjnej Komisji Europejskiej. Zasadnicza przeslanka, ktora kierowali sie autorzy, bylo podjecie proby zaproponowania racjonalnego rozwiazania problemu, zgodnego z zasadami unijnego rynku wewnetrznego, a zarazem rownowazacego interesy pracodawcow z uzasadnionym interesem spolecznym, stojacym na strazy praw pracowniczych.