Kultura i emigracja rosyjska Tom 2

Dla Jerzego Giedroycia kwestia relacji polsko-rosyjskich byla zasadnicza. Powolujac sie na Cypriana Norwida, chcial znalezc wsrod Rosjan sojusznikow, stworzyc "partie polska w Moskwie". Wbrew Sceptykom udalo mu sie to zrealizowac. O drogach, ktore prowadzily "Kulture" do tego celu, mowi ksiazka "Kultura" i emigracja rosyjska. Tom stanowi kronike dlugoletnich staran Jerzego Giedroycia o wspolprace z emigracja rosyjska, poczynajac od pertraktacji z Aleksandrem Kierenskim. Dopiero jednak pojawienie sie na Zachodzie czasopisma "Kontinient" pozwolilo na realny sojusz polsko-rosyjski. Doprowadzil on do podpisania waznych deklaracji ideowych, w tym w sprawie niepodleglosci Ukrainy. Natalia Gorbaniewska tak pisala Redaktorze: "Jerzy Giedroyc. Odnosze wrazenie, ze to najmadrzejszy z ludzi, ktorych znalam w ostatnich dziesiecioleciach mojego zycia. To znaczy, sposrod tych, ktorych znalam, moge go porownac moze tylko z Achmatowa. Kiedy mowie po polsku : madry , madrzejszy, najmadrzejszy, to nie oddaje tego, co zawiera sie w rosyjskim slowie "mudryj". Zawsze myslalam o Giedroyciu jako o mudrym, Polskie: Madry znaczy tylko umnyj. Mudryj po rosyjsku oznacza cos wiecej. To jest ten, ktory wie wszystko naprawde".