Jerzy Wroblewski Pisma wybrane

Poniewaz przedstawiony tutaj wybor zawiera zbior znakomitych artykulow publikowanych przez wiele lat przede wszystkim w "Panstwie i Prawie" oraz "Studiach Prawno-Ekonomicznych", wylania sie z niego swoisty podrecznik teorii prawa Jerzego Wroblewskiego. Wszystkie artykuly zawieraja tezy i przemyslenia wazne rowniez dzisiaj i zdumiewajace znakomitymi pomyslami badawczymi i rozwiazaniami. Z pewnoscia przydadza sie do odbudowania teorii prawa jako dziedziny prawoznawstwa. Przede wszystkim mlodzi badacze i praktycy moga w tym zbiorze znalezc bardzo klarowny paradygmat uprawiania teorii prawa, ktory dalej jest przekonujacy. Jak wspomniano wyzej, obejmuje on piec glownych dzialow: metodologie, w ramach ktorej rozwaza sie paradygmat dogmatyki prawa, postawe filozoficzna i afilozoficzna, weryfikacje i uzasadnianie w prawoznawstwie. Druga czesc tej konstrukcji teorii prawa to osadzenie jej na fundamencie analitycznym: teoretyk prawa podejmuje w niej rozwazania o relacji jezyka do kultury, bada reguly prawne, opisuje rozumowania prawnicze w wykladni prawa, relacje tworzenie prawa do wykladni prawa, zagadnienie jednolitosci i pewnosci rozumowan prawniczych. Wazna czesc tych badan stanowi problem zwrotow stosunkowych. Trzecia czesc paradygmatu zawiera teorie stosowania prawa, a w jej ramach dopiero zawiera sie teoria wykladni, ktorej J. Wroblewski nie ujmowal jako niezaleznej dziedziny badawczej. Zawsze byla ona podporzadkowana modelowi stosowania prawa. W ramach stosowania prawa bada sie rowniez kontrole decyzji sadowej, relacje podstawy normatywnej do reguly decyzji, precedens i jednolitosc stosowania prawa, model teoretyczny stosowania prawa. Wreszcie proponuje sie konstrukcje procesowego modelu stosowania prawa oraz rozwaza uzasadnianie i wyjasnianie decyzji stosowania prawa. Bardzo waznym osiagnieciem tej czesci badan prowadzonych przez J. Wroblewskiego jest dostrzezenie wewnetrznego i zewnetrznego wymiaru uzasadnienia. Mysl ta byla wielokrotnie wykorzystywana w niemieckiej teorii prawa i przez wielu jej przedstawicieli uwazana za najwieksze osiagniecie filozoficzne Profesora Wroblewskiego (R. Alexy).