George Steiner en The New Yorker

Entre os anos 1967 e 1997, George Steiner escribiu máis de centocincuenta artigos para o semanario The New Yorker sobre unha grandevariedade de cuestións, conseguindo achegar, non só a intelectuais con formación literaria, senón ao que se adoita chamar «o público xeral», libros novos e vellos, ideas complexas e temas inusuais. De entretodos eles, Steiner reuniu neste volume medio cento deles, unhaauténtica colección de alfaias, que abordan boa parte dos principaisproblemas do ameazado futuro da cultura contemporánea.Artigos sorprendentes pola súa sinxeleza vivida e pola súa poderosacapacidade pedagóxica. Ensaios literarios caracterizados polo rigor ea sabedoría e comprometidos coa seriedade, mais tamén atravesados pola ironía e o humor, ferramentas coas que Steiner analiza conxenerosidade as obras de autores como Walter Benjamin, Lévi-Strauss,Cioran, Canetti, Beckett, Borges, Bertrand Russel, Brecht, Canetti,Celine, Kafka ou Chomsky. Neste libro Steiner ofrece, ademais, unhaguía de lecturas que comeza coa literatura do Gulag e remata coahistoria do xadrez. Todo un século literario desfila por estas páxinas deslumbrantes de intuicións e saber, xa que como sinala Robert Boyesno prólogo, George Steiner considera que a principal misión doescritor é educar e conmover, esforzándose sempre por distinguir omellor do óptimo, nun «permanente encontro co novo e o difícil».