Czepiam sie Kierkegarda

Ksiazka mowi o tym, jak zylem i zmienialem sie z Kierkegaardem. Probowalem czytac Dunczyka juz w Polsce w latach szescdziesiatych minionego wieku i niewiele z tej lektury zrozumialem. Dopiero w Kopenhadze, chyba w polowie lat siedemdziesiatych, zaczalem go czytac systematycznie i po dunsku. Od tego momentu uplynelo 40 lat. Z czasem mocno sie go uczepilem. Umieszczajac obok siebie eseje, z ktorych pierwszy pochodzi z 1992 roku, zas ostatni z 2014, nieoczekiwanie zauwazylem, ze moj stosunek do Kierkegaarda ulegl z czasem zmianie, przechodzac od bezkrytycznego niekiedy zachwytu do podziwu mniej goracego, wystudzonego doswiadczeniem dojrzalosci i nadchodzacej starosci. - Bronislaw Swiderski Jak rozjasniajaca byla chwila smierci Chrystusa, w ktorej odrzucil narodowosc! Nie chcial miec z nia nic wspolnego. Jednak obecnie ortodoksi stali sie prawdziwymi nacjonalistami - nawet tworza teorie o chrzescijanskich panstwach i narodach. A przeciez gdy nacjonalizm dyktuje porzadek dnia, trudno postawic na religie. Znakiem ortodoksji staje sie wtedy narodowy fanatyzm. - Soren Kierkegaard Bronislaw Swiderski (1946) - student Wydzialu Filozofii i Socjologii relegowany z UW za udzial w pokojowym protescie w 1968 roku, wielokrotnie przesluchiwany, wcielony do karnej kompanii wojskowej, a nastepnie pozbawiony polskiego obywatelstwa, ktorego dotad mu nie zwrocono. Od 1970 uchodzca polityczny w Danii, gdzie studiowal socjologie kultury. Pracownik naukowy na Uniwersytecie Kopenhaskim, m.in. w Instytucie Slawistycznym i w Centrum Badawczym Sorena Kierkegaarda. ?