Brzydki czlowiek i inne opowiadania

Tak sam autor pisze o swoich opowiadaniach: Niech czytelnik wejdzie ze mna tam, gdzie sam chcialem byc choc przez chwile. Do neogotyckiego zameczku Zygmunta Krasinskiego w Opinogorze, do pokoiku pieknej kierowniczki poczty w zapadlej wsi na Wilenszczyznie, do olsztynskiego teatru, gdzie wielki Thomas Mann wyglosil odczyt, ktorego nigdy nie wyglosil. A takze na podworko mojego dziecinstwa przy ulicy Sienkiewicza w Olsztynku na Mazurach oraz do wielu innych domow, ludzkich wnetrz i charakterow. Kazde z tych opowiadan ma swoje zrodlo w przezyciach, fascynacjach, natretnych myslach, zaslyszanych historiach. Moi bohaterowie sa postaciami autentycznymi - to znaczy istnieja, istnieli lub mogli istniec naprawde. Czas tez jest prawdziwy, bo przeciez "czasu opowiesci" nie dotycza trywialne prawa przemijania. Wytworny koneser sztuki zamkniety w sycylijskiej samotni, chora kobieta nawiazujaca romans z rozpaczy, spiker radiowy przekraczajacy granice miedzy rozumem a wyobraznia oraz inni ludzie z tych kartek - wszyscy stanowia przyklad i probe naszego wlasnego scierania sie z losem. Cieszylbym sie, gdyby ukluli, a jesli nie, to chociaz poglaskali. O tym sa te opowiadania. I jeszcze o tym, o czym mowi sie od wiekow i bedzie sie mowic do konca - ze swiat nieustannie olsniewa, ponosi, przeraza, a ludzie zaskakuja.